شمعدانی | پایگاه اینترنتی معلولان ایران

قصه پرغصه وزنه بردار معلول کرمانشاهی

قهرمانی که با مسافرکشی روزگار می گذراند

کرمانشاه -  در میان قهرمانان ملی ما هستند کسانی که خارج از دنیای قهرمانی، کوهی از مشکلات پیش رویشان قرار دارد، افرادی که برخی از آن ها مجبورند با مسافرکشی شکم زن و بچه هاشان را سیر کنند.

 قهرمانان ورزشی کشورمان همواره الگوهای خوبی برای مردم ما به حساب آمده و جوانان سعی می کنند با الگو قرار دادن آن ها، خود هم روزگاری مانند الگویشان سکوهای افتخار و قهرمانی را در نوردند.

قرار گرفتن روی سکوی قهرمانی و اهتزاز پرچم سه رنگ کشورمان حس بسیار خوبی را به هر فردی می دهد، حسی شبیه غرور و افتخار و گرفتن مزد ماه ها تلاش و رنج و زحمت.

در آن لحظات شورانگیز، چشمان قهرمانان برق می زند و با نوعی غرور به حریفانی که شکستشان داده اند فکر می کنند، لحظاتی که فلاش دوربین عکسان آن ها را لحظه ای رها نمی کند و بی قراری خبرنگارانی که دوست دارند افتخار مصاحبه با یک قهرمان را بدست آورند.

لحظات قشنگی است؛ بخصوص زمانی که متوجه بشوی یک ملت به تو افتخار می کند و توانسته ای حس غرورشان را برانگیزی، قشنگ تر از آن زمانی است که ببینی پرچمت بر فراز پرچم سایر کشورهای رقیب به اهتزاز درآمده و سرود زیبای ˈسرزد از افق مهر خاورانˈ در سالنی که همه چشم ها به تو خیره شده اند، نواخته می شود.

اما نگاهی به آینده نامعلوم، ناگهان تمام این خوشی ها و لذت ها و احساس غرورها را از تو می گیرد، فکر فردا و غم نان دیگر مجالی برای شاد ماندنت باقی نمی گذارد، تویی و شکم خالی زن و بچه ات که باید آبرومندانه و از راه حلال پر شود.

ˈصمد عباسیˈ دارنده دو مدال طلای جهانی، دو مدال نقره آسیایی و آزاد جهانی و بسیاری عناوین ریز و درشت دیگر این روزها با وضعیت جسمی خود (معلولیت) از راه مسافرکشی چرخ زندگیش را می گرداند تا مجبور نشود مقابل جلوی دیگران دست دراز کند.

وی که از ملی پوشان باسابقه وزنه برداری جانبازان و معلولان کشورمان به حساب می آید و همانگونه که گفته شد دارای عناوین بسیاری است با نگرانی از وضعیت آینده خود در اردوی های تیم ملی حاضر و در مسابقات مختلف به نبرد با پولاد سرد می پردازد.

عباسی در گفت و گو با خبرنگار ایرنا، به تشریح اوضاع زندگیش پرداخت، وضعیتی که به گفته خودش چندان مطلوب نیست و مشکلات زندگی تاب و توانش را کم کم دارد از او می گیرد.

وی با اشاره به اینکه تنها از راه مسافرکشی مخارج زندگی خود و خانواده اش را تامین می کند، گفت: تاکنون به هر دری زده ام موفق به پیدا کردن شغلی برای امرار معاش و خلاص شدن از دست رانندگی و مسافرکشی شوم، نشده ام.

عباسی اظهار داشت: وزنه برداری رشته بسیار سنگینی است و برای موفق شدن در آن به تغذیه و استراحت خوب و استفاده از مکمل های مناسب برای تامین نیازهای بدن است که متاسفانه از آن بی بهره ام.

قهرمان دو دوره مسابقات جهانی، خاطر نشان کرد: من برای آنکه بتوانم از پس مخارج زندگیم برآیم، نه تنها استفاده از مکمل های غذایی را کنار گذاشته ام، بلکه حتی مجبورم استراحت خود را کاهش داده و به جایش ساعات بیشتری را به مسافرکشی بپردازم و از غذاهای ساده نیز استفاده کنم.

وی در خصوص مسکن خود گفت: چند سال پیش از سوی سازمان بهزیستی یک واحد مسکن مهر به بنده داده شد، اما برای مخارج ازدواجم مجبور شدم آن را به فروش برسانم و هم اکنون در منزل پدرم زندگی می کنم.

عباسی ادامه داد: زمانی که در اردوی تیم ملی حضور دارم زیرنظر کادر فنی تمرینات منظمی را پشت سر می گذارم اما پس از پایان اردو و در بازگشت به کرمانشاه باز همان برنامه قبل از اردو تکرار و چیزی در حدود هشت ساعت در روز را مسافرکشی می کنم.

وی، رانندگی در این مدت طولانی و با توجه به شرایط معلولیتی که دارد را بسیار سخت توصیف کرد و گفت: این وضعیت باعث شده تا کمردرد بگیرم، دردی که در موقع تمرینات و بلند کردن وزنه شدت پیدا کرده و به طور قطع در آینده ای نه چندان دور مشکلات جدی را برایم بوجود خواهد آورد.

عباسی در ادامه و در پاسخ به این سوال که آیا تاکنون از سوی مسوولین حمایت شده است، گفت: حمایت به معنای خاص و شاخص که نه، ولی در سال 2008 و پس از قهرمانی در مسابقات جهانی، 20 سکه طلا به من داده شد که آن زمان ارزش آن ها به بیش از 40 میلیون ریال هم نمی رسید.

وی خاطر نشان کرد: هرچند در این مدت یکی دو بار دیگر چنین تجلیل هایی به صورت محدودتر صورت گرفته است، اما این کمک ها مقطعی هستند و نمی تواند درد خاصی را از زندگی پردرد من دوا کند.

قهرمان وزنه برداری معلولان جهان، ادامه داد: در سال های اخیر بارها به مسوولین مختلف مراجعه و تقاضای کارکرده ام اما متاسفانه تاکنون به نتیجه ای نرسیده ام.

عباسی ادامه داد: یکی از نهادهایی که به آن مراجعه کرده ام شهرداری بوده است، چرا که بسیاری از هم تیمی هایم در استان های دیگر با حمایت و همکاری شهردار و مسوولین شهرداری شهر خود در آن استخدام و مشغول به کار شده اند اما تاکنون نامه هایی که به شهرداری کرمانشاه نوشته ام بی پاسخ و بی نتیجه مانده است.

وی افزود: شاید کار خیلی مهمی از من در ادارات برنیاید، اما حداقل به عنوان تلفن چی که می توانم وظایف خود را انجام دهم و با حداقل دستمزد و حقوق زندگی خود را بچرخانم.

عباسی ادامه داد: فکر نمی کنم به عنوان یک قهرمان وزنه برداری جهان که با تمام وجود برای موفقیت کشورم تلاش کرده و زحمت کشیده ام انتظار زیادی باشد که از مسوولین بخواهم حداقل یک دکه یا مغازه کوچک به من بدهند تا بتوانم روی آن کار کرده و خرج و مخارج زندگی خود را تامین کنم.

وی همچنین از اینکه تاکنون اجازه ملاقات با استاندار کرمانشاه را به وی نداده اند، گلایه کرد و گفت: به عنوان یک قهرمان ملی که بارها پرچم مقدس کشورمان را به اهتزاز در آورده ام این انتظار و خواسته را دارم تا از نزدیک مدیر ارشد استان را دیده و مشکلاتم را با ایشان در میان بگذارم.

عباسی البته در عین حال از مدیرکل بهزیستی استان به دلیل توجهی که به وی و سایر ورزشکاران معلول کرمانشاهی دارد، قدردانی کرد.

وی در پایان و با اشاره به اینکه هم اکنون در اردوی تیم ملی وزنه برداری جانبازان و معلولان قرار دارد، اظهار داشت: 14 فروردین سال آینده قرار است به عنوان نماینده دسته 54 کیلوگرم کشورمان و به همراه سایر ملی پوشان عازم مسابقات جهانی امارات شوم.

کسب مدال طلای مسابقات جهانی نیوجرسی آمریکا در سال 2008، کسب مدال طلای مسابقات جهانی طرابلس در سال 2009، کسب مدال نقره مسابقات گزینشی المپیک 2012 لندن در امارات، کسب دو مدال نقره در مسابقات آسیایی و آزاد جهانی مالزی در سال 2014 و کسب دو عنوان چهارمی در مسابقات آسیایی گوانگژو چین و مسابقات جهانی مالزی در سال 2010 از جمله افتخارات صمد عباسی وزنه بردار معلول کرمانشاهی به حساب می آید.

مصاحبه از: مسعود اسماعیلی

منبع: ایرنا