انجمن باور
ما می خواهیم شاد بودن و جسارت ورزی را گسترش دهیم و با همکاری هم مسئولیت های جمعی را پذیرفته و با در نظر گرفتن نظم و پایبندی به زمان بردبارانه به بار نشستن «باور» خویش را نظاره گر باشیم. در ضمن : یادمان باشد به «باور»های یکدیگر احترام بگذاریم. یادمان نرود برای رسیدن به «باور»هایمان تلاش کنیم. خیلی چیزها هست که باید به یاد داشته باشیم. اما مهمترین آنها این است که «باور» کنیم این ما هستیم که باورهای خویش را می سازیم
اهداف باور :
· معرفی تواناییهای افراد دارای معلولیت
· ایجاد و تقویت حس خودباوری و رضایت از خود در گروه مخاطب
· توسعه شبکه اجتماعی و ارتباطی این افراد
· شناخت توانمندیهای فردی و امکان تبدیل آنها به مهارت های شغلی
· کسب مهارت های زندگی از جمله جسارت استقلال فردی ، شناخت و پرورش استعدادها و ...
· خلق فرصت هایی که افراد دارای معلولیت بتوانند در آن به صورت عملی قابلیت های خود را محک زده، تا با فراگرفتن آموزش ومهارت های لازم سودمند واقع شوند
· معرفی معلولین موفق به عنوان الگوهای موثروفعال
· بیرون آمدن از محیط های ایزوله و حضور در فضاهی مختلف فرهنگی از قبیل فرهنگ سراها، پارکها، سینماها، دانشگاهها و ...
· برگزاری کارگاههای مهارت های زندگی (مهارت های فردی اجتماعی) با هدف بالا بردن اعتمادبه نفس، دانش وخودباوری در سطوح مختلف فردی و اجتماعی
ماموریت باور :
تیم باور بر مبنای فلسفه وجودی زیر در سال 1383 تشکیل گردید : معنا بخشیدن به زندگی افراد در جهت توانمند سازی آنها و پرورش انسان هایی خودباور و دارای جسارت فکرکردن با بهره مندی از تکنیک های موثر آموزشی در راستای بالا بردن کیفیت زندگی آنان در جامعه . ما "باور" را با هدف قرار دادن افراد توان یاب و خانواده های آنان و تغییر نگرش مسئولان به صورت خاص و تاثیرگذاری بر جامعه به صورت عام تشکیل داده ایم .
چشم انداز :
آرزوی من این است که در شهـری زندگی کنم ، بدون پله .
انجمن باور، متشکل از جمعی از افراد معلول و غیرمعلول جسمی از بهمن ماه 1383 با هدف طراحی دوره مهارت های زندگی مختص افراد توان یاب به منظور ایجاد خود باوری و بالا بردن توانمندی های این افراد در سطوح مختلف تأسیس شده است . این انجمن با انتخاب جامعه افراد دارای معلولیت (جسمی ? حرکتی) اطمینان دارد با شناخت نیاز این افراد و با بهره مندی از اصول علمی و تجربی می تواند خدمات موثر و کاربردی به این گروه از جامعه را در سه حوزه محوری زیر ارائه دهد .
فعالیت های انجمن باور :
برگزاری کارگاه آموزش مدیریت تیمی
کارگاه مشورت موضوعی با هدف تدوین ارزش اخلاقی گروه
کارگاه هدف نویسی با موضوعیت چشم انداز و اهداف باور
آموزش مقدماتی اینترنت برای سهولت در امر ارتباطات و تبادل نظر در گروه اینترنتی
آشنایی با مراکز رشد و نحوه عملکرد آنها
آموزش عملی فعالیت تیمی در همایشها ، اردوها و ....
فرهنگ سازی :
ما براین باوریم که از ویژگی های فرهنگ اصیل و ریشه دار در یک جامعه، پویایی آن است و جامعه پویا قطعاً هر از گاهی با بررسی معضلات موجود به رفع آنها می‌پردازد. یکی از نقاط ضعفی که به شکل بیماری آزار دهنده در فرهنگ غالب جامعه ما بروز کرده شیوه نگرش ترحم آمیز به فرد دارای معلولیت می باشد که با تصویر مغشوش " ناتوانی" همراه است. برخوردهای خاصی چون "آه کشیدن و شکر خدا را به جای آوردن" و حتی در بعضی موارد "صدقه دادن به فرد معلول، محصول این تفکرات نادرست است. دو پرسش مطرح می شود: 1ـ آیا جامعه بیمار است ؟! 2ـ تعریف شما از جامعه چیست؟! نخست باید پرسش دوم را پاسخ گفت؛ جامعه یعنی من، تو، او. این تعریف باوریها از جامعه است . پس "من" باید "من" را درمان کند. بیایید فرض کنیم یک روز جمعیت میلیونی افراد معلول تصمیم بگیرند دربهای انزوا برهم بکوبند ودر جامعه حضور همیشگی پیدا کنند. چه اتفاقی می افتد؟ 1ـ نابینایان را احتمالاً سرخی هیچ چراغ راهنمایی متوقف نخواهد کرد. 2ـ هیچ گودالی برآمدگی یا فرورفتگی در سطح شهر معلولین جسمی ـ حرکتی را رها نخواهد کرد. 3ـ هیچ وسیله حمل و نقل عمومی برای هیچ ویلچری مناسب سازی نشده است. روی ویلچرم می نشیینم، عصایم را برمی دارم، سمعک به گوش می زنم. قدم می‌گذارم به جامعه و آنگاه تو حضور "ما " را می بینی با ابزاری چون ویلچر و عصا و... . و بالاخره با مشاهده توانایی‌ها موفقیت‌هایمان دیگر آه نمی‌کشی و سر تکان نمی‌دهی و افسوس نمی خوری. بارها و بارها به من و من‌ها خیره نمی شوی. بالاخره روزی ما با تو، همگی خداوند را به خاطر انسان بودن زنده بودن و خلیفه‌اللهی شکر می کنیم و آن روز برای بهبود بیماری ترحم و دلسوزی و کسب سلامت، یعنی حمایت فرهنگی جشن می گیریم .
فعالیتهای انجمن باور
برگزاری جلسات پخش و نقد فیلم و نقد و بحث اجتماعی- روانشناسی مرتبط به فیلم
برگزاری همایش های عمومی در جهت تغییر نگرش افراد نسبت به معلولیت و معرفی توان یابان موفق
دعوت از توان یابان موفق و معرفی آنان در همایشهای ماهانه
چاپ مقالات اعضا در مطبوعات
انتشار خبرنامه با محتوای عملکرد ماهیانه باور و خبر رسانی پیرامون حقوق شهروندی
انتشار و توزیع قانون 16 ماده‌ای جامع حمایت از حقوق معلولین
نشست خبری در سالروز دستور ریاست جمهوری برای اجرای قانون 16 ماده‌ای
ساخت گزارش تصویری با موضوعیت موانع و مشکلات شهری
ساخت کلیپ تصویری " سلام آقای رئیس جمهور "
تهیه کلیپ از گزارش عملکرد باور
حقوق شهروندی :
پرسش اینکه آیا باید کسی به عنوان همراه همیشه به دنبال فرد دارای معلولیت حضور داشته باشد؟ و این معلول با شخص همراهش چقدر برای حضور در اجتماع باید بپردازد. اگرچه توان جسمی محدود است ولی باید و باید توان مادی برای حضور، نامحدود باشد و علاوه برآن توان روحی .
باور می‌اندیشد به جای برداشتن پاک‌کن‌ها برای پاک کردن واژه معلول چه خوب است که تلاش کنیم تا کلمه همراه پاک شود .مرز بین سلامتی و معلولیت چیست؟ من تا دیروز راه می‌رفتم، اما امروز حوادثی چون تصادف، بیماری‌هایی چون ms ، سکته و کهولت‌سن و ... سلامتی‌ام را تهدید کرده است. فاصله زیادی بین دیروز تا امروز نیست و این احتمال پنجاه درصدی در زندگی همه آدم‌ها وجود دارد .
پاسخ به همه این نیازها وجود دارد. این پاسخ‌ها در قالب ?قانون 16 ماده‌ای حمایت از حقوق معلولان? در اردیبهشت‌ماه 1383، در مجلس شورای اسلامی تصویب شده است .
آیا اگر مسئولیتی اجرایی داریم از سرنوشت آن قانون 16 ماده‌ای آگاهیم؟ اگر دچار معلولیت هستیم. آیا باور کرده‌ایم که ما یک شهروندیم و دارای حقوق .
باید در نظر داشت که: معلولین برای حضور در اجتماع نیاز به امکانات حضور دارند .