معلول چالشگر (مبارز)

بطور طبیعی جوانانی که در عنفوان جوانی به سر می برند، از لحاظ جسمانی در اوج قدرت، توان و نیروی جسمی هستند. آنها دارای سلامت کامل اند و کمتر به بیماری شدید مبتلا می شوند. آنها ممکن است از لحاظ جسمانی سالم باشند و از عزت نفس، احساس موثر و شایستۀ متناسب با قدرت جسمانیشان برخوردارند. اما در خصوص جوانانی که معلول جسمی – حرکتی هستند، وضع چگونه است؟ آنها از جهت روانی چگونه خویش را با معلول بودن، سازش می دهند، در حالیکه همسالانشان در بهترین شرایط زندگی می کنند؟
سازگاری معلول جسمی و حرکتی همواره با دشواری همراه است. به هر حال برای آنها آخر نوجوانی و اوایل بزرگسالی می تواند دوره ویژۀ دشواری باشد(رایت ۱۹۸۳). در این مرحله از زندگی، تصمیم های مهمی همچون انتخاب شغل و گسترش روابط دوستانه اتخاذ می شود. برخی از معلولان جسمی – حرکتی ممکن است به سبب محدودیت ها یشان ، در طول این دوره سرنوشت ساز از پا درآیند. حداقل سه عامل تاثر گذار برای سازگاری افراد یا معلولیت جسمی – حرکتی وجود دارد(رایت ۱۹۸۳):
اول: فهم معلولیت و درک محدودیت های آن دارای اهمیت بسیار است. هر معلول طبق تاثیر متقابل توانایی های فردی و وظایف محیطی تعریف می شود. اگر شما نتوانید ژاپنی صحبت کنید، شما در کلاس ژاپنی معلول به شمار می آیید.
دوم: سازگاری با معلولیت جسمی – حرکتی مستلزم برتری بر نگرش ها و ارزش های دیگران و توقعات اجتماعی آنهاست که بر این اساس درباره معلولیت می اندیشند. افراد درباره معلول جسمی – حرکتی اغلب کلیشه ای فکر می کنند و باید در مورد تبعیض ها و پیشداوریهای موجود درباره معلولان اقدام جدی به عمل آید . آنها ممکن مورد ترحم و تحقیر واقع شوند و به عنوان افرادی بی اراده و بی کفایت نگریسته شوند. به عبارت دیگر، اغلب مجموعه گسترده ای از تعمیم ها وجود دارد که هر معلول جسمی – حرکتی را بی توجه به معلولیت خاص آن، در بر می گیرد.
سوم: برتری بر معلولیت جسمی – حرکتی مستلزم برتری بر مجموعه ای از آرزوها،بیم ها، خیالها، یاس ها، فرصت های از دست رفته و تصورها و خشم هاست. در دوره بحرانهای درونی ممکن است غصه ها و غم های بسیار جدی در فرد بروز یابد که مانند شوک و بی ایمانی است. در آنها به طور مشخصی دورانی از خشم و ناامیدی وجود دارد که فرد در امور و کارهای روزمره خود، آنرا تحمل می کند، در حالیکه برای افراد سالم،انجام این وظایف سهل و آسان است اما برای معلول امری پیچیده و مشکل است. برای معلولان نارسایی های اجتماعی غیر ضروری و مواجهه با موانع، خشم و ناامیدی بیشتری را موجب می شود.
در این مراحل ، برخی افراد خود را با تعریف دیگری به عنوان “معلول چالشگر” به جای تعریف معلول جسمی – حرکتی سازش داده اند(رایت ۱۹۸۳). این تعریف بویژه میان ورزشکاران و قهرمانان معلول متداول است. در حقیقت با تغییر تعریف و اصطلاح، گاهی رفع موانع جسمانی خاصی میسر می شود، در نتیجه مبارز و چالشگر ، پیروز خواهد شد، شاید هم با یاری دیگران البته نه با برچسب زنی یا طبقه بندی که شخصیت کامل معلول را محدود کند.

"دنیایی بهتر برای همه با یاری یکدیگر"
منتشر شده در روزنامه همشهری

 منبع : کانال تلگرام جامعه معلولین ایران iransdpchannel