تولد دوباره ام را مدیون رعد هستم
مرتضی عبدی 28 ساله ساکن مشهد معلولیتش از نوع فلج اطفال
است، می گوید از وقتی با مجتمع رعد آشنا شدم احساس کردم دوباره متولد شده ام
او در حالی که لبخند می زد گفت: من 8 سال بیشتر ندارم.
از او پرسیدم از آشنایی با رعد برایم بگو ؟ لبخندی زد و
گفت بهترین سال های زندگی من زمانی بود که با رعد آشنا شدم و توانستم به توانمندی
هایم پی ببرم و به هویت اجتماعی دست پیدا کنم.
مرتضی از اینکه جامعه همیشه با دید متفاوتی به یک معلول
نگاه می کند کمی ناراحت است و می گوید: اگر مناسب سازی فضا وجود داشته باشد هیچ
معلولی احساس ناتوانی نمی کند.
ساکن مشهد است پدرش 48 سال پیش از افغانستان به ایران
مهاجرت کرد و زندگی جدیدی را آغاز کرد مرتضی در مشهد به دنیا آمد از یک سالگی به
خاطر فلج اطفال دچار معلولیت شد .
مرتضی از آمار معلولان مهاجر برایم گفت آماری که به نظرش
بسیار بالا بود،2000مهاجر معلول رقمی که جای کمی تامل دارد.
مرتضی از افتخاراتش هم برایم گفت: در سال 86 برای اولین
بار در ایران قله 4075متری شیرکوه یزد را با دست فتح کرده بود. سال 87 قله 5619 متری
دماوند را فتح کرده بود.
فتح دماوند در شرایط بسیار سخت اتفاق افتاده بود مرتضی در
ارتفاعات بالا با توجه به شرایط جسمانی به اکسیژن نیاز داشته اما متاسفانه تمام
وسایل ضروری در دامنه کوه جا مانده و مرتضی مجبور به ادامه مسیر بوده و تمام تلاش
خودش را بکار گرفته تا واژه ناتوانی را از ذهن معلولان دیگر و جامعه حذف کند.
مرتضی گاهی مکثی می کند نگاهی به ویلچرش می اندازد و
دوباره شروع می کند به حرف زدن دلش پر از حرف های نگفته است .
از صعود دماوند خاطرات زیادی دارد می گوید بیش تر از 2000 کوهنورد
در مسیر کوهنوردی با دیدن من تعجب کرده بودند خیلی ها تشویقم می کردند به ادامه راه،
کلی هدیه گرفتم .
مرتضی می گوید : مستند اتاق صعود به کارگردانی رضا فرامند
از فتح دماوند برنده دو سیمرغ بلورین شد.
در سال 87 به مسابقات حرکت نمایشی باستانی کشوری راه پیدا
کرده مدال برنز و کاپ اخلاق را از آن خود کرده بود.
در سال 89 در رشته باستانی شرکت کرده و نفر اول در حرکت
نمایشی و در کباده مقام سوم و کاپ اخلاق را بدست آورده بود.
از راه اندازی باشگاهی ویژه معلولان خبر داد و گفت: در سال
89 با 5 نفر باشگاه ورزشی آغاز به کار کرد در حال حاضر 350عضو با انواع معلولیت ها
دارد و به صورت کاملا رایگان به ارائه خدمات می پردازد.
مرتضی می گوید بخش مددکاری معلولان در سال 90 راه اندازی
شد و هم اکنون 850 نفر را تحت پوشش قرار داده که تمام خدمات رفاهی از خرید ویلچر
های پیشرفته تا تامین هزینه جهیزیه، ازدواج، تحصیل و درمانی در این بخش صورت می گیرد.
مرتضی با اشاره به اینکه افرادی که در اثر حادثه دچار
معلولیت می شوند بیشتر در معرض انزوا قرار دارند گفت: در راستای رفع افسردگی و انزوای معلولین هم فعالیت هایی داشته است در
منزل معلولان حضور پیدا می کردم و به آنها می گفتم من هم از جنس شما هستم پس
توانمندی های خودتان را باور کنید .
به دوستش رضا محمدی اشاره می کند و می گوید: رضا فرد معلولی
بود که زندگی اجتماعی را کنار گذاشته بود و به خاطر معلولیتش از جامعه فاصله گرفته
بود.
اما بعد از مدتی که با افراد معلول در ارتباط بود به جامعه برگشت و فعالیت خود را آغاز کرد و در
حال حاضر مسئول باشگاه غدیر در مشهد است .
از صعود پله های برج میلاد از او سوال کردم سکوت کرد سکوتی
تلخ یکسال از آن ماجرا می گذرد اما خاطره تلخ صعود برایش تداعی شد . محدودیت هایی
که برایش پیش آمد و رسانه ای نشدن قهرمانیش .
پله های برج میلاد را در 59دقیقه و30ثانیه بالا رفته بود
اما به علت بعضی محدودیت هایی که برایش ایجاد شد هرگز نامی از او به میان نیامد.
آرزویش ساخت مرکز فیزیوتراپی در مشهد بود دوست داشت با
تجهیز یک مرکز بتواند به افراد معلول خدمت کند.
مرتضی با بیان این جمله اگر تو باورم کنی اگر تو یاریم کنی
دوباره سبز می شوم
مصاحبه اش را به پایان رساند و برای معلولان آرزوی موفقیت
کرد.
منبع: سایت مجتمع آموزشی نیکوکاری رعد