بامداد با راز و نیایش
پنج شنبه ۹۴/۷/۱۶

گویند «سلام صبح» طلایی ترین کلید برای ورود به تالار قلب هاست ........
پس صمیمی ترین سلام تقدیم به شما ،مهربان ترین مهربان ها...
امید که غروب دیروزی پایان قبض هاو گرفتگی هایتان و طلوع امروز سرشار از بسط ها و گشایش هایتان باشد .

خدایا من دلم قرصه
          کسی غیر از تو با من نیست
خیالت از زمین راحت
           که حتی روز، روشن نیست
کسی اینجا نمی بینه
               که دنیا زیر چشماته
یه عمره یادمون رفته
                         زمین دار مکافاته
فراموشم شده گاهی
                      که این پایین چه ها کردم
که روزی باید از اینجا
                      بازم پیش تو برگردم
خدایا وقت برگشتن
                       یه کم با من مدارا کن
شنیدم گرم آغوشت
                     اگه میشه منم جا کن

همرازم ؛
ﻗﺎﻟﯽ ﺑﺰﺭﮔﯽ ﺍﺳﺖ ﺯﻧﺪﮔﯽ .....
ﮐﻪ ﺗﻮ ﻣﯽ ﺑﺎﻓﯽ ﻭ ﻣﻦ ﻣﯽ ﺑﺎﻓﻢ ﻭ ﺍﻭ ﻣﯽ ﺑﺎﻓﺪ ,
ﻣﯽ ﺑﺎﻓﯿﻢ ﻭ ﻧﻘﺶ ﻣﯽ ﺯﻧﯿﻢ
ﺩﺍﺭ ﺍﯾﻦ ﺟﻬﺎﻥ ﺭﺍ که ﺧﺪﺍ ﺑﻪ ﭘﺎ ﮐﺮﺩ.
ﻫﺮ ﮐﻪ ﺁﻣﺪ ﮔﺮﻩ ﺍﯼ ﺗﺎﺯﻩ ﺯﺩ ﻭ ﺭﻧﮕﯽ ﻭ ﻃﺮﺣﯽ
ﺁﻣﯿﺰﻩ ﺍﯼ ﺍﺯ ﺯﯾﺒﺎ ﻭ ﻧﺎ ﺯﯾﺒﺎ .......
ﺳﺎﯾﻪ ﺭﻭﺷﻨﯽ ﺍز خوبی ها و بدی ها ......
ﮔﺮﻩ ﺗﻮ ﻫﻢ ﺑﺮ ﺍﯾﻦ ﻗﺎﻟﯽ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﻣﺎﻧﺪ
ﻃﺮﺡ ﻭ ﻧﻘﺸﺖ ﻧﯿﺰ ........
ﻭ ﻫﺰﺍﺭﻫﺎ ﺳﺎﻝ ﺑﻌﺪ ﺁﺩﻣﯿﺎﻥ ﺑﺮ ﻓﺮﺷﯽ ﺧﻮﺍﻫﻨﺪ ﺯﯾﺴﺖ ﮐﻪ
ﮔﻮﺷﻪ ﺍﯼ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺗﻮ ﺑﺎﻓﺘﻪ ﺍﯼ....
ﮐﺎﺵ ﮔﻮﺷﻪ ﺍﯾﯽ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺳﻬﻢ ما ست ﺯﯾﺒﺎﺗﺮ ﺑﺒﺎفیم.

آغوش امن پروردگار تکیه گاهتان