سمفونی سکوت، مترجم می خواهد

دستانش را برای چندمین بار حرکت می دهد اما صدایی جز سکوت از دهان او بیرون نمی آید و از بین ده ها نفری که در بیمارستان هستند حتی یک نفر هم نمی تواند سخنان این ناشنوای نگران را ترجمه کند.

بزرگ ترین چالش ناشنوایان، سخت شنوایان و کم شنوایان ، مشکل ارتباطی و گفتاری است اما این مشکل زمانی بزرگ تر می شود که برای آنان یک حادثه یا یک مورد ضروری پیش بیاید؛ مثلا اگر سر و کارشان به بیمارستان یا محکمه قضایی بیفتد.

اینجاست که دیگر زبان اشاره به تنهایی برای برقراری ارتباط کافی نیست بلکه شخصی لازم است تا بتواند این زبان اشاره را برای افراد شنوا ترجمه کند و منظور ناشنوا را به روشنی بیان کند. به این شخص اصطلاحا 'رابط ناشنوا' می گویند.

نقش رابط ناشنوا تا آنجا مهم است که اگر یک ناشنوا نتواند منظور خود را به درستی بیان کند ممکن است در بیمارستان جانش به خطر بیفتد، در محاکم قضائی، حقش ضایع شود، در ادارات دولتی بیرون رانده شود و در دانشگاه ها از تحصیل بازبماند.

**از گوشه نشینی تا از بین رفتن سابقه بیمه!

مدیر روابط عمومی کانون ناشنوایان ایران به خبرنگار ایرنا می گوید: ناشنوایان نه می توانند با کسی ارتباط برقرار کنند و نه می شنوند و از ترس روبرو شدن با مردم گوشه نشین شده اند.

سمیرا بهرامی می افزاید: در بیمارستان ها برقراری ارتباط بین ناشنوا و کادر بیمارستان بسیار سخت است به ویژه آنکه اگر فردی همه اعضای خانواده او هم ناشنوا باشند، شرایط برایش خیلی سخت می شود.

به گفته وی، حتی ناشنوایان هنگامی که در بهزیستی حضور پیدا می کنند، کادر بهزیستی نمی توانند با این ناشنوایان ارتباط برقرار کند.

وی اضافه می کند: نبود رابط ناشنوا ، مشکلات زیادی برای این قشر از جامعه فراهم آورده است بطورمثال در یک مورد، سابقه بیمه 10 ساله یک فرد ناشنوا بخاطر نبود یک رابط، از بین رفته بود که البته با پیگیری ها این مساله حل شد اما برخورد منطقی و مطلوب مسئولان و کارمندان ادارات دولتی، محاکم قضائی، بیمارستان ها و دانشگاه ها حداقل انتظاری است که ناشنوایان از جامعه دارند.

**مردم تا حدودی زبان اشاره را یاد بگیرند

مدیر روابط عمومی کانون ناشنوایان ایران می گوید: آشنا بودن مردم با زبان اشاره نیز بسیار مهم است.

به اعتقاد بهرامی، زبان اشاره را می توانیم به مردم آموزش دهیم چرا که کاربردهای فراوانی دارد بطور مثال در بازار بورس کانادا، پرسنل آنجا با وجود برخورداری از قدرت شنوایی به خاطر سر و صدا به زبان اشاره با هم صحبت می کنند.

**من را در بازار می چرخانند چون رابط ندارم

مدیرعامل کانون ناشنوایان ایران نیز می گوید: زبان اشاره خیلی قشنگ است و این زبان در فیلم های چارلی چاپلین بارها مورد استفاده قرار گرفته است.

به باور فریدون خلیلی، به سایر اقشار معلولان تا حدودی توجه شده اما از ناشنوایان حمایتی صورت نگرفته است و رابط های ناشنوایان در دسترس آنان نیست.

وی تاکید می کند: نقش رابط برای ناشنوایان خیلی مهم است چرا که بطور مثال هنگامی که من می خواهم از بازار خرید کنم من را در بازار می چرخانند چون رابط ندارم و به وسائل ارتباطی نیز تجهیز نیستم.

مدیرعامل کانون ناشنوایان ایران می گوید: خوب است که حتی در رستوران ها، افراد تا حدی با زبان اشاره آشنا باشند تا اگر ناشنوایی خواست آنجا غذا بخورد، راحت ارتباط برقرار کند.

خلیلی خاطرنشان می کند: زبان اشاره سخت نیست، همین که با دست بتوان بطور مثال شکل آب خوردن را نشان داد، نقطه ارتباطی بین فرد شنوا و ناشنوا برقرار می شود.

**ناشنوایانی که به خاطر نبود رابط در دانشگاه ها از تحصیل سر باز می زنند

مدیر کارگروه ناشنوایان در سازمان بهزیستی تاکید می کند: یکی از جاهایی که خیلی ضروری است رابطان ناشنوا ورود پیدا کنند، دانشگاه ها است که تحقق این امر به همکاری مسئولان نیاز دارد.
رضا غلامی سلطان مرادی  می افزاید: عدم ارتباط با همکلاسی ها و استاد موجب شود که برخی ناشنوایان از ادامه تحصیل سر باز زنند.

وی تصریح می کند: اگر دانشگاه ها حداقل در زمینه تامین رابط ناشنوا اقدام کنند بسیاری از مشکلات ناشنوایان حل می شود.

**اجرای یک طرح و نور امیدی برای ناشنوایان

مسئول کارگروه ناشنوایان در سازمان بهزیستی خبر خوبی به خبرنگار ایرنا می دهد و آن اینکه طرحی با عنوان 'در دست قرار دادن رابط ناشنوا برای ضروریات' به تازگی در استان خراسان رضوی اجرایی شده است و این استان در برطرف کردن این مشکل بزرگ ناشنوایان ، پیشگام شده است.

وی می افزاید: به طور مثال اگر یک ناشنوا می خواهد به دادگاه یا بیمارستان یا ادارات برق، آب یا گاز برود ، می تواند با یک تلفن، یک رابط درخواست کند و فرد رابط نیز فورا خودش را به آن محل مورد نظر می رساند.

وی اضافه می کند: این طرح با همکاری تشکل های ناشنوایان اجرا شده و خدمات ارائه شده آن نیز رایگان است.

غلامی می گوید: این طرح را به سایر استان های کشور ارسال کردیم و به آنها نیز گفته ایم که اعتبار اجرای این طرح را نیز از محل های گوناگون مانند مشارکت های مردمی، خودشان تامین کنند.

**استخدام رابط ناشنوا نداریم

مسئول کارگروه ناشنوایان سازمان بهزیستی می گوید: چون منابع استخدامی محدود شده برای تامین رابط برای ناشنوایان ناگزیر از استفاده از اینگونه طرح ها هستیم تا نیاز جامعه هدف خود را تامین کنیم.

غلامی می افزاید: واقعا در منابع اعتباری محدودیت داریم، محل های اجرایی اعتبارات بهزیستی مشخص است اما برخی استان ها ابتکاراتی دارند و می توانند منابع اعتباری لازم برای طرح های رابط ناشنوایان را تامین کنند.

وی در عین حال یادآور می شود: سیاست ما به جای استفاده از رابط ناشنوا این است که تا حد امکان خود فرد ناشنوا را با استفاده از سمعک و کاشت حلزون شنوا کنیم.

**آرزویی نه چندان بزرگ

به هرحال از بین یک میلیون و 300 هزار معلول شناسایی شده از سوی بهزیستی، 14 درصد آنان در گروه معلولیت شنوایی قرار دارند به آن معنا که 185 هزار کم شنوا و ناشنوای کامل در بهزیستی دارای پرونده اند و به طور حتم همه آنان برایشان موقعیت هایی پیش آمده که آرزو داشته اند برای رساندن منظور خود از یک رابط استفاده کنند.

وجود یک رابط در سازمان های دولتی، بیمارستانی، محاکم قضایی و دانشگاه ها، آرزوی بزرگ همه ناشنوایان است.