شمعدانی | پایگاه اینترنتی معلولان ایران

​بامداد با راز و نیایش
 یکشنبه ۹۴/۶/۱۵

با اهداء سلام  نام اعظم خدا
 من دربامدادی ﺯﯾﺒﺎ ﯾﺎﺩت ﻣﯽ ﮐﻨﻢ؛
 ﺗﺎ به برکت نام اعظمش ﻫﻤﻪ ﻟﺤﻈﻪ ﻫﺎیت ﭼﻮﻥ ﺭﻭﺯ ﺑﺎﺷﺪ
 ﻭﻫﻤﻪ ﺭﻭﺯﻫﺎیت ﺑﻪ ﺯﯾﺒﺎﯾﯽ ﺗﺎﺑﻠﻮﯼ افرینش…
🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹
الهی،
 خدای مهربانی
 خطا از من است، می دانم
 از من که سالهاست گفته ام " ایاک نعبد"
  امــــــــــــــــــــــــــا
 به دیگران هم دلسپرده ام...
از من که سالهاست گفته ام " ایاک نستعین"
  امــــــــــــــــــــــــا
  به دیگران هم تکیه کر​​ده ام
 امــــــــــــــــــــــــــــــــــــــا
 رهایم نکن
 بیش از همیشه دلتنگم
 به اندازه ی تمام روزهای نبودنم...
  خداوندا !
دل به تو سپرده ام
 مرا به حال خود وا مگذار...
میخواهم باز در آغوشت مأوا بگیرم
ونفس هایم غرق استشمامت باشند
 بگو
 باز بگو هوایت را از من نگرفته ای و هوایم را داری...
دوستت دارم ....
🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹
همرازم؛
 ﻭﻗﺘﯽ ﺷﻔﺎﯼ ﺑﯿﻤﺎﺭﯼ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺧﺪﺍ ﻣﯽ ﻃﻠﺒﯿم،
 ﺑﺎ ﺍﯾﻦ ﺩﻋﺎﯼ ﺧﯿﺮ ﺗﻨﻬﺎ ﺍﺯ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﻧﻤﯽ ﺧﻮﺍﻫﯿم ﮐﻪ ﺁﻥ ﻓﺮﺩ ﺭﺍ ﺳﻼﻣﺘﯽ ﺑﺨﺸﺪ...
ﺑﻠﮑﻪ ﺍﻣﻮﺍﺝ ﻗﺪﺭﺗﻤﻨﺪ ﻧﯿﺮﻭﯼ ﺍﻧﺪﯾﺸﻪ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﻧﯿﺰ ﺩﺭ ﭘﻮﺷﺶ ﺍﯾﻦ ﺩﻋﺎﯼ ﺧﯿﺮ ﺑﻪ ﺳﻮﯼ ﺍﻭ ﻣﯽ ﻓﺮﺳﺘﯿم .
ﻧﯿﺮﻭﯼ ﺍﻓﮑﺎﺭ ﺑﺴﯿﺎﺭ ﻗﺪﺭﺗﻤﻨﺪ ﻫﺴﺘﻨﺪ.
ﺁﻧﻬﺎ ﺑﯽ ﺁﻧﮑﻪ ﻣﻘﯿﺪ ﺑﻪ ﻗﯿﺪ ﺯﻣﺎﻥ ﻭ ﻣﮑﺎﻥ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﺑﻪ ﺳﻮﯼ ﺁﻥ ﻓﺮﺩ ﺭﻓﺘﻪ ﻭ ﺑﻪ ﺍﻭ ﮐﻤﮏ ﺧﻮﺍﻫﻨﺪ ﻧﻤﻮﺩ،
 ﺍﻓﮑﺎﺭ ﺧﻮﺏ ﻤﺎ ﻭ ﺗﻔﮑﺮﺍﺕ ﻧﻮﻉ ﺩﻭﺳﺘﺎﻧﻪ ﻭ ﺧﯿﺮﺧﻮﺍﻫﺎﻧﻪ، ﻗﺎﺩﺭ ﺑﻪ ﺳﯿﺮ ﻭ ﺳﻔﺮﻧﺪ ﻭ ﺗﺎ ﺭﺳﻮﺥ ﻭ ﻧﻔﻮﺫ ﺑﻪ ﺩﻝ ﺁﻥ ﻓﺮﺩ ﺑﻪ ﺳﻔﺮ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﺧﻮﺍﻫﻨﺪ ﺩﺍﺩ .
بیا تا  ﻫﺮ ﮐﻠﻤﻪ ﺍﯼ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺑﺮﺍﯾماﻥ ﭘﺮ ﻣﻌﻨﺎ ست ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﺩﻋﺎﯼ ﺧﯿﺮ ،ﺑدرقه ی راه عزیزانمان کنیم‌....

🌹🌹🌹

لحظه هایت پرازﻋﺸﻖ خدا 🌹