معلولان ناتوان درهمدان چشم براه توجه و محبت توانمندان هستند
مرکز "مهرآوران" یکی از ۲۵مرکز نگهداری صدها انسان دردمند و ناتوان به نام معلولان جسمی و ذهنی در همدان است که سهمی جز تنهایی و انتظار از زندگانی نامفهوم خود ندارند .
این انسانهای بظاهر زنده تمام لحظههای تلخ و شیرین خود را روی تختی کوچک در گوشهای از یک چار دیواری کسالت آور به انتظار مهرورزی همنوعان خوشبخت خود میگذرانند.
نگاههای معصوم آنان در پس چهرههایی دردمند ، هزاران ناگفتنی تلخ را فریاد میزند که چرا آمدیم ، درکجائیم و به کجا میرویم .
اینجا مهرآوران واقع درشهرک مدنی همدان ، خانه امید ۶۴دختر تنهایی است که به اجبار و از روی استیصال و درماندگی خانوادههای خود درآن مسکن گزیدهاند و بیهیچ امیدی به فردایی بهتر و احساسی شیرین تر، شاید هرگز ندانند آمدن و رفتشان از بهر چه بود.
وارد مهرآوران که شدم دو چشم خیره از پشت پنجره نگاهم میکرد او مریم بود که به گفته مدیر خانه مهرآوران ماهها است چشم از آن پنجره برنداشته است .
مهرآوران از سال ۱۳۷۷در بروی دردمندان گشوده است تا شاید فراتر از واقعیت تلخ دنیای معلولان ، کانون گرمی برای این انسانهای تنها و رانده بنا گذارد.
"شهناز زحمتکش" مدیر مهرآوران به خبرنگار ایرنا میگوید: ۶۴مدد جوی دختر با سنین بالای ۱۴سال صاحب خانه مهرآوران هستند.
وی اضافه کرد: اگر چه مهرآوران یک موسسه خصوصی است ، اما برای نگهداری این افراد باید با عشق کار کرد و خود را در دنیای آنها قرار داد.
وی اضافه کرد: پرستاری از فرزندانی که از خانوادههای خود ترد شده و والدین توان نگهداری آنها را ندارد ، عشق و ارادهای پولادین میطلبد.
وی بیان کرد: هیچگاه نباید در این گونه مراکز به جنبههای قتصادی فکر کرد و محبت را نمیتوان با پول به این ناتوانان هدیه داد.
وی اظهار داشت: مراکز نگهداری معولان ذهنی و جسمی نیازمند حمایت بیشتر دولت است در غیر این صورت مراکز ورشکسته و تعطیل میشوند.
وی خاطرنشان کرد: در حال حاضر بسیاری از مراکز نگهداری ما به دلیل هزینه بالای نگهداری در معرض تعطیلی است.
این پرستار دلسوز افزود: در حال حاضر هزینه نگهداری این افراد ماهیانه دو میلیون ریال است که یک میلیون ریال آن را دولت به صورت یارانه پرداخت می کند.
زحمتکش افزود: بقیه این هزینه به عهده خانوادههای معلولان است و هر خانواده برای هر کودک معلول خود باید ماهیانه این مبلغ را بپردازد.
وی بیان کرد: این در حالی است که بیشتر کودکان معلول از خانوادههای ضعیف و قشر آسیب پذیر جامعه هستند و توان پرداخت این مبلغ را ندارند.
به گفته وی، برخی از خانوادهها دارای دو یا سه فرزند معلول هستند و نمی توانند برای هریک از فرزاندانشان یک میلیون ریال بپردازند.
به گفته وی، میانگین شهریه دریافی از خانوادههای معلولین حدود ۱۲۰ هزار ریال است.
وی گفت: تمام هزینههایی که در مراکز نگهداری صرف میشود به صورت کاملا آزاد و خصوصی است و هیچ ارگان حمایتی برای کمک رسانی وجود ندارد.
وی بیان کرد: تمام مواد خوراک و پوشاک را باید به صورت آزاد تهیه کرد و حتی افراد خیر نیز کمکی در این بخش نمیکنند.
مدیر مرکز مهرآوران افزود: سازمان بازرگانی برای کمک به حال معلولان که نیازمندترین قشر جامعه هستند ، میتواند سهمیه خوار وبار اختصاص دهد همچنان که برای سهمیه نذورات در مناسبتهای مختلف ، مسوولیت به عهده بازرگانی است .
زحمتکش دراینباره افزود: سال گذشته بعد از چندین بار مراجعه، سازمان بازرگانی فقط ۲۰۰کیلوگرم برنج برای یک نوبت به مرکز اختصاص داد.
به گفته وی، فقط برنج مصرفی در این مرکز ماهیانه ۲۰۰کیلوگرم است و تامین نیاز روزانه بسیار دشواراست.
وی افزود: در حال حاضر ۱۶نفر نیرو دراین مرکز فعالیت دارند که تامین هزینههای آنان مشکل است و یارانهای که دولت برای هر بیمار پرداخت می کند فقط صرف هزینه پرداخت کارمزد کارکنان میشود.
به گفته وی این مشکلات تنها به بهزیستی استان مختص نیست و بهصورت سراسری است.
زحمتکش این مرکز را خانه خود میداند و میگوید: بیشتر کارها را خودم انجام میدهم تا مبلغ هزینههای جنبی زیاد نشود.
وی دراین خصوص گفت: یک مرکز نگهداری معلولان درهمدان با نام "فیاض بخش" که فقط ۱۷مددجو داشت و با ۱۷نفر نیرو زیر نظر بهزیستی اداره میشد به لحاظ ناتوانی مالی اخیرا تعطیل شد.
وی گفت: خانوادههای معلولان حتی حاضر نیستند ملاقاتی کوتاه با فرزندان ناتوان خود داشته باشند و آنان را هر چند ماه برای یکبار هم شده به خانه ببرند.
وی افزود : این بچهها فراموش شدهاند و کسی به یادشان نیست.
دراین ارتباط مدیر مرکز آموزشی معلولین ذهنی مریم نیز گفت: هزینه یادگیری و آموزشی این افراد در مراکز خصوصی یک سوم هزینههایی است که خود دولت اقدام کند.
"صفورا احمدی" افزود: پایین بودن یارانه و توان اقتصادی پایین خانواده های معلولان باعث میشود که خدمات ارایه شده در این مرکز نیز ضعیف تر شود.
وی افزود: آموزش به این معلولان فقط تا زمانی که در مراکز هستند موثر است و پس از پایان یافتن دوره به دلیل افسردگی آنها و نبود هدف و از دست دادن شکیبایی خانوده ها، این معلولان به افرادی گوشه گیر و افسرده تبدیل می شوند.
وی بیان کرد: در این مرکز ۳۴معلول ذهنی و استثنائی به صورت آموزشی و پاره وقت نگهداری میشوند.
وی افزود: یارانه دولتی برای هر مددجو ۴۰۰هزار ریال است و شهریهای که به عهده خانوادههای معلولین میباشد نیز بین ۳۰۰هزار تا یک میلیون ریال است اما درشرایط کنونی خانواده چیزی حدود ۱۲۰هزار ریال پرداخت میکنند.
معاون توانبخشی سازمان بهزیستی همدان دراینباره از شناسایی ۲۶هزار نفر معلول در استان خبر داد و گفت درحال حاضر یک هزار و ۹۶۰معلول در مراکز توانبخشی نگهداری وآموزش میبینند.
"ناهید پورفرزیانی" افزود: ۲۴مرکز خاص معلولان ذهنی، سالمندان، بیماران روانی مزمن، خانواده کودکان ناشنوا و نابینا در استان فعال است.
وی اظهار داشت: ۹۰درصد خدمات حمایتی توانبخشی استان به بخش خصوصی واگذار شده و مددجویان از نحوه فعالیت آنان رضایت دارند.
پورفرزیانی اضافه کرد: ۲۵۰هزار ریال به افراد مجرد، ۳۵۰هزار ریال متاهل و به بیماران قطع نخاعی ۴۵۰هزار ریال به عنوان کمک هزینه نگهداری پرداخت میشود.
وی اظهار داشت: همچنین برای ۳۴هزار و ۱۰۰نفر از افراد زیرپوشش بهزیستی استان دفترچه بیمه صادر شده و دو هزار و ۸۰۰نفر نیز در نوبت هستند.
وی بیان کرد: یارانهای که برای معلولان پرداخت میشود از محل سرانه ملی تامین میشود.
وی اظهار داشت: به دلیل پایین بودن سطح درآمد خانوادههای معلولان، سعی بر این است بیشترین مبلغ سرانه به مراکز نگهداری پرداخت شود.
• خبرگزاری جمهوری اسلامی